Hart van Oosterhout

Onderweg in 'Hart van Oosterhout', maar helaas loopt het wederom niet bij mij

Op zondag 29 augustus reed ik de wielerkoers ‘Hart van Oosterhout’. Ik wilde graag revanche voor mijn slechte koers in Naaldwijk. Maar eerlijk gezegd was ik eigenlijk niet volledig hersteld van die koers. Ik heb heel lang spierpijn gehad en voelde me niet fit. In de ochtend had ik dan zelf ook wel veel twijfels, maar eenmaal in de auto onderweg naar de koers veranderde dat. Ik had vertrouwen in mezelf, ik zou revanche nemen op Naaldwijk en een super sterke koers rijden, net zoals in Wateringen!

Ruim op tijd

Voor de start van wielerronde Hart van Oosterhout aan het inrijden op de rollerbank

We waren er ruim op tijd, waardoor ik goed het rondje kon verkennen. Een leuk rondje is het Hart van Oosterhout, maar met heel veel hobbels. Ik probeerde er alles aan te doen om van voren te starten, maar dit keer was er wel weer een soort loting. Ik startte dus op de tweede rij, in plaats van de eerste. Maar de tweede rij is nog steeds goed van voren, dus nog geen man overboord. Het startschot viel, maar ik kwam niet in mijn pedaal. Ik zat ergens in het midden van de groep, maar door het vele versnellen na de bochten verloor ik nog meer posities. Er zat niks op, ik ben verre van de explosiefste in het peloton, maar vandaag kwam ik wederom weer niet vooruit. Ik werd dus wederom redelijk snel gelost, echter kwam ik dit keer wel in een groepje. Helaas kwamen we niet meer terug bij het peloton.

De wedstrijd is voorbij

Een leegloper tijdens de wedstrijd Hart van Oosterhout, uitrijden was helaas onmogelijk

Na 6 rondes wist ik eigenlijk al dat de wedstrijd voorbij was. We bleven wel samen werken, maar toen het peloton voorbij kwam reed ik lek, een leegloper. Langzaam liep de lucht weg uit mijn achterwiel. Ik hoopte de wedstrijd toch nog uit te kunnen rijden, maar met nog 8 rondes te gaan was het klaar. Ik had nog recht op een rondevergoeding, maar doordat ik al gelost en gedubbeld was had dat weinig zin. Dan zou er veel stress zijn met het wisselen van een wiel, om vervolgens drie rondes later uit koers gehaald te worden. Ik meldde me dus af bij de jury en mijn wedstrijd zat erop.

Het lichaam is op

Eigenlijk kan ik maar één conclusie trekken: het lichaam is moe, leeg, op. Morgen ga ik langs de huisarts voor een kleine blessure en het laten checken van mijn lichaam. Daarna zal ik samen met mijn trainer overleggen hoe het rest van het seizoen eruit zal zien. Hoe lang deze dip gaat duren weet ik niet, maar ik zal sterker dan ooit terugkomen.

Criterium van Naaldwijk

Vandaag stond het criterium van Naaldwijk op het programma. Van tevoren was ik zeer gemotiveerd. Vandaag was het voor mijn de eerste wedstrijd die ik met de amateurs (waaronder Erik Dekker) zou rijden en met veel zelfvertrouwen ging ik erin. Ik ging er op de fiets naar toe. Naaldwijk en Bleiswijk liggen namelijk maar 30km uit elkaar. Doordat ik een paar dingen vergat moest ik terug naar huis, maar gelukkig ken ik mezelf en had ik daarvoor wat tijd ingecalculeerd. 

Gelost uit het peloton in het criterium van Naaldwijk, omdat mijn lichaam niet wil.
Gelost uit het peloton

Ik startte op de derde rij, maar doordat mensen voor mij niet aan het opletten waren, ging ik alsnog als één van de laatste de eerste bocht door. Ik wist wel wat plekjes goed te maken, maar na 2 rondes was de tank bij mij al leeg. Ik moest eraf. Na een ronde of 10 ging het echt niet meer en besloot ik af te stappen. Een moeilijke beslissing, want ik wilde door, maar het lichaam gaf duidelijk aan dat het niet meer wilde. Wat er aan de hand was weet ik niet en daar zal ik waarschijnlijk ook niet achter komen. Ontzettend balen en heel erg teleurstellend, maar nu is de knop weer om en zondag ga ik revanche nemen in Oosterhout!