Back home again

Vervolg op: Vrijdag 12 juli

Moe, maar voldaan back home again! Na een helse vlucht met extreem veel turbulentie en geen mogelijkheid om te slapen, ben ik weer terug. Gelukkig waren papa, mama, Gijs en Tiamo zo lief om vroeg op te staan en mij om 6.15uur te verwelkomen! Nu uitrusten, herstellen van deze intensieve week, jetlag verwerken en dan …. weer op de fiets!

Back home again! Na een slechte vlucht met veel turbulentie werd ik opgewacht door papa, mama, Gijs en onze hond Tiamo
Weer fijn met mijn grote vriend Tiamo knuffelen. Wat was hij blij mij weer te zien!

Fijn dat je mijn dagboekverhalen hebt gelezen. Laat ook eens een reactie achter hier op mijn website, dat zou ik heel leuk vinden!

Donderdag 11 juli – Megatraining

Vervolg op: Woensdag 10 juli

De megatraining zit er ook weer op. Vanochtend 9:00uur begonnen. Ronde 1 was interval voor de devo-renners en de 2 kandidaten voor het devo-team. Ik hoefde alleen maar het wiel voor me te volgen, wat geen enkel probleem was. Ronde 2 was waaierrijden. De waaier was niet geweldig, maar doordat we in Nederland veel op dit oefenen kon ik heel makkelijk energie besparen.

Ronde 3 was weer TTT, groep 3 dit keer. Klinkt tegenvallend, maar de eerste twee groepen waren enkel renners voor het devo-team. In groep 3 zaten de 3 sterkste junioren (waarvan ik de enige was die volgend jaar ook nog junior is). Ook dit ging soepel, omdat we de slipstream van de groepjes voor ons konden gebruiken. Ronde 4 was wederom een waaier, maar dan op een hoger tempo. Ik voelde me nog super goed. Dus toen Gleb me vroeg hoeveel rondes ik ging doen, zei ik dat ik er nog wel 1 aan vast zou plakken.

Echelon

De laatste ronde van deze megatraining zou de zwaarste zijn. Daarvoor waren we gewaarschuwd, maar dit was echt absurd! We moesten met 8 man in een waaier (wordt ook wel echelon genoemd) rijden. De auto zat direct achter ons en de rest van de groep zat achter de auto. Ik begon direct in de waaier. Ik hield het op 2 na als langste vol. Ging toen herstellen achter de auto. Voor hoe ver we kunnen spreken van herstellen als je constant 45km/h rijd op een behoorlijk glooiend wegdek. Na een minuut of 3 was het alweer mijn tijd om de echelon te joinen, wat ik keurig deed.

Toen ik terug kwam en opnieuw moest invoegen op plek 2 aan de rechterkant van de auto, kwam ik in een klein akkefietje met 1 van de Spaanse jongens. Hij wilde mij niet op die 2e plek laten rijden, terwijl dat vooraf afgesproken was. Aangezien hij geen Engels spreekt en deed alsof hij de Spaanse devo-renner niet hoorde, besloot ik de renner achter hem te waarschuwen. Daarna trok ik hem onder zijn zadel naar achter. Thomas Brown en Daniel (2 belangrijke begeleiders uit de staf) zagen dit en moesten enorm hard lachen. Ze gaven mij een compliment, omdat ik zo voor mezelf opkwam.

Akkefietje

Toen zaten we samen achter de auto. Hij rechts op plek 1 en ik links op plek 1. Hij moest invoegen in de waaier. Echter had hij geen energie meer over na de megatraining. Tot grote ergernis van iedereen, maar vooral tot die van Gleb, bleef hij zitten op zijn positie. Gleb had de klep van de auto openstaan zodat je beter kon herstellen en zei tegen mij: “Tom push, push! He need to go to the echelon”! Ik kan nu vertellen dat het best wel spannend is om op enkele millimeters van de bumper van een auto, met 53 km/h een renner weg te duwen. Maar het is me gelukt en ik kreeg complimenten van Gleb.

Toen was het helaas wel weer mijn beurt om in de echelon mee te draaien. Ik sprintte dus de auto voorbij, deed 5 beurten in de echelon en ging daarna weer terug achter de auto. De echelon bestond op het moment dat ik erbij kwam nog maar uit 4 in plaats van 8 renners. Ook achter de auto waren er nog maar 3 anderen aan het draaien en invoegen in de echelon. Iedereen was dus volledig naar de kl*te. Ik was ook super blij toen Gleb besloot de groep in te halen omdat de training erop zat. Zelfs het uitrijden deed nog pijn.

Gleb

Toen we terug waren bij het hotel zei Gleb dat het tempo gedurende de megatraining goed was. 156km met 35km/h gemiddeld, maar dat er wel wat flinke problemen waren! Deze problemen zouden we vanavond gaan bespreken. Ik was bang dat ik op het laatst bijvoorbeeld teveel had afgezien. Je moest het een harde training vinden, maar niet helemaal leeg zijn. Of misschien had ik andere fouten gemaakt. Daarom besloot ik alvast aan hem persoonlijk te vragen wat mijn grootste probleem was vandaag tijdens de megatraining. Zijn antwoord hierop was: “Nothing Tom. Your cadans was much better than yesterday and you performer really well today! I was impressed”. Toen ik dit aan Przemek vertelde, hij was namelijk al eerder gestopt omdat hij zaterdag en zondag een wedstrijd heeft, zei hij dat dit heel bijzonder was. Gleb had altijd wel iets te zeuren, dus dit was erg uitzonderlijk.

Blij en trots in mijn Novo pakje na de megatraining
Past prima, zo’n Novo pakje!

Nog niet denken aan thuis

Super blij mee natuurlijk, maar mijn benen! Przemek en ik zijn te moe om dit te vieren. We liggen dan ook beide in ons bed en kijken een beetje tv. De bingo van gisteren is verplaatst naar vandaag om 17:15uur en vanavond ook nog bikehandling games, pffff. Gelukkig heeft Gleb me morgen een hersteltraining beloofd en morgenavond wordt het feest. Zaterdag vliegt iedereen weer terug, dus morgenavond gaan we hier nog even flink genieten.

Als ik thuis kom denk ik niet dat ik nog herkent wordt. Jemig wat kan je bruin worden (en lijntjes krijgen) in een weekje zeg! Och thuis, nu nog maar niet aan denken. Het is hier veel te gezellig om nu al met thuis bezig te zijn. Hoewel trainingen met mijn vrienden thuis, de tour, tour de jour, vive le velo en de avondetappe wel op me wachten! Goed, ik kan nog wel een uur doortypen over van alles en nog wat, maar deze update is al onwijs lang geworden. Ik zal het daarom hier bij laten en zal vanavond nog een korte update sturen voor ik ga slapen. Bye all!

Complimenten

Hoi allemaal, een latertje dit keer. Gelukkig morgen alleen maar 1 rondje uitfietsen zonder opdrachten na de megatraining van vandaag. Daarna de fietsen in de fietskoffers stoppen en zorgen dat alles ingepakt is en in de avond een (pizza)party. De meeting met Gleb was prima. Hij gaf mij en Louis vandaag alleen maar complimenten, terwijl hij aan het zeuren was op alle andere sterke renners.

Het traingedeelte zit er dus eigenlijk op en wat een ervaringen heb ik opgedaan! Super veel leuke trainingen waarvan ik er zelf ook weer een paar van kan gebruiken en onwijs veel geleerd. Deze week is voor mijn gevoel echt super snel voorbij gegaan. Ik ga dan ook nog maar onwijs genieten van de laatste dag. Ontbijtje met pannenkoeken, wafels, koekjes en wat allemaal nog meer. Haha, nee was het maar zo’n feest. Misschien een pannenkoekje bestellen, maar we moeten uiteraard nog steeds goed op onze voeding letten. Zaterdag vlieg ik hier 10:00uur weg en ik land om 5:55uur op zondag op Schiphol, samen met Vaclav. Hij is Tsjechisch, maar heeft een overstap. Aardige gozer die ook in mijn BG group zit. Verder niet heel veel meer te melden, dus ik ga maar slapen. Welterusten en tot morgen!

Lees ook: Vrijdag 12 juli

Dinsdag 9 juli – Mediatraining

Vervolg op: Maandag 8 juli

Wielertraining

Hoi hoi, weer een update. De training van vandaag was inderdaad zwaarder dan anders. 3h20 met ruim 34 gemiddeld. De opdracht van vandaag was wederom TTT en ik zat weer in de eerste groep. De 4 TTT blokken moesten in zone 3, wat een hartslag van 145-160 betekent en herstel tussendoor in zone 2. Hoewel lang niet iedereen zich aan de zones hield, vaak gingen we te hard, bleef ik er wel makkelijk bij. Ik heb nu voor het eerst spierpijn, maar dat heeft iedereen, dus dat is geen probleem. Recuperatie gaat vanaf nu dus ook meespelen. Zo meteen hebben we een mediatraining en vanavond nog meer spelletjes. Morgen allemaal wedstrijdelementjes en donderdag 5h30. Verder nog steeds heel veel rusten. Nu tennis aan het kijken vanuit bed. Volgende update komt misschien vanavond laat en anders morgen na de training

Mediatraining

Hoi allemaal, toch nog maar een update. Mediatraining was erg leuk. Best veel geleerd en daarna moeten oefenen in onze eigen taal, dus ik oefende met Devo Jan. Al snel hadden we het over andere Novo-dingen dan media zaken, maar het gesprek was wel weer leerzaam. Na het oefenen vroeg ze of iemand wilde beginnen met een gesprek met haar, met alles wat we hadden geleerd. Niemand durfde en iedereen keek de kat uit de boom, dus al vrij snel wees ze Nigel aan, omdat hij de enige was die nog stond. Toen Nigel klaar was, was de volgende aan de beurt. Ik greep mijn kans en zei dat ik wel wilde. Team Novo Nordisk (TNN) staat namelijk naast hard fietsen ook voor proberen anderen te inspireren en je verhaal vertellen. Dus dat was wat ik deed. Ze was super enthousiast en zei dat je echt kon zien dat ik het leuk vond om te praten en mijn Engels erg goed was (dachten ze dat nou op school ook maar…).

Techniektraining was ook weer grappig om te doen, veel crashes, maar ik ben vandaag overeind gebleven. Morgen dus de wedstrijdtraining van 2 loops, dus ruim 80 kilometer. Daarna een A1C test, wat voor je bloedglucose is en als dat erop zit een bingo waarbij we nog meer TNN spullen kunnen winnen. In de avond geen training, klinkt dus als een relaxte dag. Goede nacht iedereen!

Meteen mijn mediatraining in praktijk brengen door met thuis te skypen.
Ook nog even skypen met thuis!

Lees ook: Woensdag 10 juli

Maandag 8 juli – Lactaat-test

Vervolg op: Zondag 7 juli

Klein kind voelen

Hoi allemaal, vandaag maar is een paar kortere updates sturen voor jullie leesplezier. Vanochtend moest Przemek al vroeg zijn bed uit (7:00uur), hij probeerde heel stil te zijn zodat ik door kon slapen. Niet geheel gelukt, maar ik ben vrij snel nog even 30 min in slaap gevallen. Om 9:30uur vond ik het wel tijd om te gaan ontbijten. Ik was als laatste van de hele groep en je mag hier niet alleen het hotel uit. Gelukkig kwam ik een hulpbegeleider tegen en die heeft me naar het restaurant gebracht, gewacht tot ik klaar was met eten en weer naar het hotel gebracht. Ik voelde me best een klein kind, maar ach alles voor de veiligheid. Daarna weer even terug in bed en gekeken naar tennis, want wielrennen is niet te ontvangen. Nu nog even de laatste voorbereidingen treffen voordat we de lactaat-test gaan doen. Ik doe hem tegelijk met Théo, de sterkste renner die hier. Ik denk dat ik het maar als een compliment beschouw dat ze mij ernaast hebben gezet. Ikzelf denk dat 40 minuten wel te doen moet zijn vandaag, maar we zullen zien.

Resultaten lactaat-test

De waardes van de lactaat-test. Bij 4,5 moest ik stoppen, maar ben er wel tevreden over.
Lactaatwaardes tijdens de test

De lactaat-test zit erop, moest stoppen op 4.5 lactaatwaarde. Het begin van de test ging niet heel soepel, omdat ze vergeten waren de weerstand op de kickr te zetten. 10 minuten een warming-up gehad met een cadans van 110 waarin ik toch al wat lactaat opbouwde. Toen we het ontdekte teruggegaan naar 130 Watt in plaats van door naar 160, de stap dus opnieuw gedaan en vrolijk verder. Het prikken in mijn oor was wel grappig, het bleef maar bloeden en mijn oor is nu heel raar. De gegevens van de test zal ik voor de echte kenners ook even delen. Vanavond nog bikehandling games en verder rust. Ik merk wel dat het typen in het Nederlands steeds lastiger wordt, omdat ik hier alles in het Engels doe. Mijn Engels is nog steeds niet perfect, maar iedereen begrijpt me en andersom (alhoewel, 2 Britten zijn toch echt niet te verstaan). Verder niks bijzonders, just daily routine. Bye.

Techniek training

Hi guys. Net klaar met de techniek training. Fietstikkertje met een rennende tikker, basketbal, kat- en muisspelletjes en een estafette. Hierbij moest je elkaar duwen én een bal in je handen hebben om door te geven. Ik had net de bal toegegooid gekregen toen John begon te duwen. Geen handen aan het stuur, een hobbel in het gras en een lullige valpartij was het gevolg. Gelukkig hebben we alle drie niks, John, ik en de fiets. Bij het laatste begon het opeens te regenen en niet zo’n klein beetje ook! Gelukkig konden we schuilen. Toen het weer droog was, terug naar het hotel gereden. Morgen een training van 4 uur en andere spelletjes. 7:00uur naar het ontbijt, dus dat word heel vroeg opstaan. Momenteel helemaal geen zin in, want hoeveel je hier ook rust, je blijft moe door de vele prikkels. Vanaf morgen begint het eigenlijk pas echt qua training (zeggen ze). Ik maak me nog geen zorgen, wetende dat mijn waardes goed zijn en ik tot de sterkere renners behoor. Hoop op een paar leuke oefeningen morgen, iets met de auto lijkt me wel leuk of toch liever intervallen op de heuvels. Naja, misschien een leuke droom. Dat is wel een dingetje hier, dromen zijn veel intenser dan thuis, je maakt ze bewuster mee en onthoud ze ook beter. Nu is het weer bedtijd, spreek jullie morgen allemaal wel weer!

Lees ook: Dinsdag 9 juli

Zaterdag 6 juli – Vlammen op mijn fiets

Het vervolg op: Vrijdag 5 juli

Tijdrit

Goedemorgen allemaal, de dag gaat bijna beginnen. Vannacht ben ik toch wakker gemaakt, tot groot verdriet van mij en m’n roomie. Onnodig want ik zat met mijn bloedglucose ‘gewoon’ op 6,5. Toch heb ik verder wel heel lekker geslapen. De nacht leek wel 20 uur te duren. De vermoeidheid is nog niet helemaal weg, maar ik voel me prima. Zo meteen maar even omkleden en naar het ontbijt. Daarna vlammen op mijn fiets in verband met de tijdrit. Gelukkig blijft het zeer waarschijnlijk droog tot een uur of 5pm, en hebben wij geen last van de regen. De benen voelen nu nog niet geweldig, wat uiteraard niet gek is na zo’n lange dag als gister, maar met een goede warming up zal ik ze vast wat soepeler krijgen. Volgende update zal na de tijdrit komen.

Nou, de eerste training is achter de rug! 11 mile naar een kerk, vandaar een rondje van 15 mile maken, waarvan de laatste 3 mile een tijdrit was. Toen we wegreden merkte ik dat mijn fiets toch niet tiptop in orde was, nadat ik hem zelf in elkaar heb lopen sleutelen. In mijn achterwiel zat een soort hobbel. Zeker op hoge snelheid voelt het soms wat vreemd, toch jammer aangezien er hier best veel heuvels en dus afdalingen zijn. Daarnaast liepen de remmen iets aan, dus die heb ik tijdens het fietsen zelf goed gezet. Aan dat achterwiel kon ik niks doen, gedachten ervan af halen dan maar.

Vol in de achtervolging

Ik mocht als 6e starten. Er zat steeds 30sec tussen iedere start. Ik had erg veel zin in de tijdrit die direct begon met een goede afdaling. Alleen rechtdoor en dan direct omhoog. Vanuit de start dus flink vaart maken, zodat je met een goede snelheid omhoog kan. Vlammen op mijn fiets dus! Dat lukte, Wahoo zeg >70km/h naar beneden, maar of dit klopt? (Wie deze rit op Strava bekijkt ziet max. snelheid 78,5km/h).

Daarna was het een glooiend parcours. Dat is niet echt mijn ding, maar het zijn geen bergen en op heuvels kan ik dus nog wel mijn kracht kwijt. Al vrij snel haalde ik de eerste persoon in. Niet gek, die bleek er 11 minuten over te doen. Opvallend genoeg was de persoon daarvoor ook al erg dichtbij. Vol in de achtervolging dus, want 5km is niet zo ver. Ook die persoon ingehaald. Goh, de volgende rijder voor mij ziet er niet heel snel uit. Full gasss dat laatste stuk en die zelfs ook nog gepakt! 3 man op 5 kilometer, ik was niet ontevreden.

Naar de klote

Het is hier wel heel warm, wat vooral komt door de hoge luchtvochtigheid (>80%). Dus voor mijn gevoel had ik er niet alles uitgehaald, maar als Nederlander zouden ze dat wel begrijpen toch?! Na de tijdrit moesten we zelf nog even 2 kilometer doorfietsen naar de kerk. Ik was toch wel redelijk naar de klote en heel veel snelheid zat er dus niet meer op. Toen ik daar als 3e aankwam, zag ik dat de 2 andere ook klaagde over de hitte, fijn! Toch niet de enige. Vanaf dat moment was het wachten op de begeleiders, die de tijden zouden opnoemen. YES: 7:21!

Ik wist dat ik 41.2 had gereden, maar ik had geen idee of het snel was, al had ik echt mijn best gedaan om te vlammen op mijn fiets. De man die de tijden voorlas, Gleb, komt uit het Oostblok. Het klonk alsof hij chagrijnig was. Ik had de eerdere tijden niet gehoord, omdat ik in gesprek was met Thomas en Jan. Thomas is een Belgische begeleider van het juniorenteam en Jan rijd in het development team. Gleb zei mijn tijd en vroeg “Who is Tom?!” Dus ik reageerde “I am.” En hij ging door met alle andere tijden. 8 minuten nog iets, 11, 7:53 etc etc etc. Uiteindelijk kwamen er een paar jongens wat dichterbij 7:24, 7:31. Maar pas bij de renners die al in het devo-team zitten (5) waren er 2 sneller!

Kick start

Derde tijd dus op de eerste dag en dat als één van de jongste deelnemers! Het vlammen op mijn fiets is dus goed gelukt. Een goed begin is het halve werk, dus ik ben erg blij met deze start. Zo meteen heb ik een uur lang gesprek over mijn medicijnen, dat word dus leuk. Ik ben namelijk de enige die geen medicijnen heeft. Vanavond krijgen we nog een meeting over diabetes and excercise management. En dan om 22:00uur is het weer bedtijd. Morgen schijnt ook nog een rustige dag te worden, maar het definitieve programma krijg ik vanavond pas. Maandag een ramp-up waarbij we beginnen op 100watt en het elke minuut met 50W wordt verhoogt, benieuwd dus wat dat gaat worden. Verder programma weet ik niet, maar ik ben wel blij met deze kick-start!

Uitslag van de 5km tijdrit waarbij ik 3e overall ben geworden. Het vlammen op mijn fiets is deze eerste dag dus goed gelukt!

Meeting

Hi all, de dag zit er hier ook op. Net een meeting gehad over hoe we om moeten gaan met onze diabetes. Best interessant, want deze mensen kwamen met veel meer info dan mijn begeleiders bij Diabeter. Zo ga ik straks voor het slapen eerst wat mini koekjes met pindakaas eten, dat zou moeten voorkomen dat ik een dip krijg vannacht.

Morgen zullen we 60 of 80 kilometer trainen. Ligt eraan of je de grote lus 1 of 2 keer doet. Wat ik ga doen weet ik nog niet. Uiteraard wil ik weer vlammen op mijn fiets en er 2 doen en laten zien hoe goed ik ben, maar de trainers zeiden dat er nog genoeg momenten aankwamen en dat het raadzaam was voor de jongere renners, of degene die het vandaag wat moeilijker hadden, om 1 loop te doen. Zoals jullie kunnen zien in het schema ben ik één van de jongste, dus ik ben naar Gleb gegaan en vroeg hem wat ik moet doen.

Mody2

Hij gaat zich even over mij inlezen en komt morgenochtend met het antwoord. Ik ben dus benieuwd wat hij zal zeggen. Verder geen spannend programma voor mij morgen, gelukkig maar want ik ben nog steeds heel moe. Het gesprek over mijn medicatie duurde gelukkig geen uur, ik heb heel MODY2 uitgelegd en verteld over mijn inspanningsastma, met 20 minuten was ik weer terug op mijn kamer. Nu ga ik nog even rekken en strekken en daarna slapen, want rust is en blijft net zo belangrijk als trainen. Haha, dit bevalt mij wel, trainen en in bed liggen en een beetje tv kijken, mensen updates sturen en wat spelletjes spelen en praten met mijn Poolse kamergenoot. De volgende update zal morgen na de training komen, want eerder verwacht ik geen speciale dingen. Slaap lekker allemaal.

Het programma voor morgen met weinig spannends op de planning
Programma voor morgen

Lees ook: Zondag 7 juli

Vrijdag 5 juli – Wachten

Tot ziens, het lange wachten is voorbij en komende dagen ben ik in Amerika om daar te vlammen op mijn fiets

Ontblote bil

Goedemorgen iedereen, de eerste stress zit er al op. Zit alles wel op de juiste plek? Ben ik wel op tijd? Wat nou als er toch opeens problemen zijn en ik niet mee kan? Maar gelukkig is alles uiteindelijk goed bevonden en nu wachten op de lange reis. Het was nog best wel wat gedoe, want mijn Dexcom (bloedglucosemeter) werd gevonden bij de bodyscan. Omdat het normaal gesproken in je buik zit, wilde de security toch even voelen. Dan denk je: ‘nou dat is misschien wel vreemd, zo’n man die aan je bil zit”. Nou t kan nog veel gekker! Afwijkende afmetingen (ik heb immers het allernieuwste model) en dus wilde hij het graag even zien! Stond ik daar om 6:30uur met een ontblote bil op het vliegveld.

Verder is alles prima gegaan, ik zit nu bij de gate te wachten tot die open gaat. Zo meteen mezelf maar afsluiten door mijn oortjes in te doen en muziek te luisteren, beetje slapen in het vliegtuig en daarna nog meer wachten. Als ik namelijk geland ben in Atlanta (12:09uur Amerikaanse tijd, 18:09uur NL), duurt het tot 15:45uur voordat ik word opgepikt door Team Novo. Mijn geduld wordt dus al aardig op de proef gesteld, maar wetende dat de reis nu echt gaat beginnen komt dat vast wel goed. Nog eventjes en dan ben ik weg en ga ik vlammen op mijn fiets in Amerika.

Aangekomen

Hoi hoi, daar zijn we weer! Vlucht is achter de rug. Verliep vrij soepel. In het begin geslapen en om het uur wakker geschreeuwd door irritante kleine kinderen (later werd het iedere 20 minuten). Vliegtuigvoedsel was goed te doen, maar volgens mij willen ze dat elke persoon 2 stoelen moet gaan reserveren. Pffff, zo lang goed letten op je voeding en dan in het vliegtuig moeten kiezen uit pizza of croissant. Gelukkig had ik mijn broodjes ei mee en kregen we als ontbijt ook een omelet. Ik sta nu in de mega rij om mijn ESTA goed te laten keuren en daarna is het mijn fiets en koffer ophalen en dan nog meer wachten op mijn pick-up.

Gelukkig voldoende muziek en podcasts gedownload, dus ik zal me vast wel vermaken. Benieuwd hoe alle mensen zullen zijn zo meteen. Ik kan straks alvast met ongeveer 10 andere kennismaken, want er staat ook nog een busreis van minstens 1,5uur op mij te wachten. Maar ik klaag niet, want sommige van jullie hebben vandaag nog toetsen moeten maken. Dan heb ik het toch een stuk beter.

Deze kledingset kreeg ik bij aankomst in het hotel van Team Novo Nordisk. Kan niet wachten tot ik het daadwerkelijk mag dragen.
Kledingset van Team Novo Nordisk

Slapen

Voor mij is het nu zo goed als bedtijd. 22:08uur en dus bij jullie nog eens 6 uur later. Dat betekent dat ik afgezien van mijn slaapjes in het vliegtuig al 24 uur wakker ben. Best vermoeiend dus voor een eerste dag, ondanks dat het bijna alleen maar wachten was. De pick-up was te laat, wat volgens de jongens die hier vaker zijn geweest niet verassend was. Na 6h wachten op het vliegveld in Atlanta was ik dus blij dat ik kon vertrekken.

De reis bleek langer dan gedacht, 2.5 uur. Pffff in een auto zitten en niet slapen terwijl je wel heel moe bent (als je slaapt vererger je de jetlag) is best wel heel moeilijk! Toen we hier aankwamen was het voor mij een grote chaos, we kwamen het hotel binnen en werden ontvangen door development renners (devo) en staff. Ik heb direct allemaal Team Novo Nordisk spullen gekregen en daarna gingen sommigen aan hun fiets sleutelen, maar ik besloot samen met een paar anderen eerst te gaan eten. Na het eten dus wel zelf mijn fiets in elkaar gezet, wat nog best wel een gedoe was. Nu lig ik op mijn kamer, die ik deel samen met een Poolse renner uit het devo-team. Een aardige jongen, maar Pools Engels is soms moeilijk te verstaan.

Een voordeel van mijn MODY is dat ik niet gecontroleerd hoef te worden om 2:00uur vannacht, de rest zal allemaal wakker gemaakt worden. Nu is het tijd om te slapen, want morgen mag ik direct aan de bak met een van mijn favoriete onderdelen, de tijdrit! Ondanks dat hij voor mij veel te kort is, slechts 5 km, gaan we er alles aan doen om de training zo goed mogelijk te doen (techniek of snelheid weet ik nog niet). Verder hebben ze het rustig gehouden morgen, gelukkig maar! Jullie liggen vast allemaal al te slapen, en nu is het voor mij ook echt tijd om naar dromenland te vertrekken. Ik ben echt heel moe, dus denk dat ik wel lekker zal slapen in mijn 2 persoonsbed.

Lees ook: Zaterdag 6 juli