Zondag 24 februari was het dan zover. Mijn laatste strandrace en tevens het NK strandrace! We waren vroeg aanwezig, waardoor ik het parcours goed heb kunnen verkennen. Het strand lag er prachtig bij, hard zand en erg breed. Ik had weinig verwachtingen. Gewoon mijn eigen ding doen en zolang je maar volledig gesloopt van de fiets komt na 54 kilometer is het goed. Het ging echter niet zoals verwacht.
Ik had een relatief goede start en kon het peloton met alle favorieten daarin bijhouden. Het was een chaos in het peloton, overal probeerde mensen een andere lijn te rijden met grote uitwijkingen tot gevolg. Uiteindelijk ging het fout, 2 rijen voor me tikte iemand het wiel van zijn voorganger aan en hij viel. Ik kon er helaas niet meer om heen en viel ook. Gelukkig had ik weinig schade, maar de aansluiting met het peloton was weg. Ik baalde ontzettend en was ook redelijk gefrustreerd. Zat ik er eindelijk een keer goed bij…… maar ach je doet er niks aan. In het begin kon ik op die frustratie ook goed doortrappen, ik had een aardig tempo en wilde er nog het beste van maken.
Halverwege
Na de eerste ronde begon ik te merken dat het kracht geven toch wel wat last aan mijn knie veroorzaakte, waar ik net op was gevallen. Ik ging wat rustiger rijden, maar doordat ik al op meerdere plekken flink nat was door al het water kreeg ik het koud. Ik wil uiteraard niets forceren zo vroeg in het seizoen en heb al helemaal geen zin om nog een keer ziek te worden. Daarnaast heb ik dinsdag een inspanningstest waarbij ik goed wil presteren. Dit alles heeft me doen besluiten om na anderhalve ronde het NK strandrace te verlaten. Iets waar ik flink van baal. Opgeven is natuurlijk nooit leuk en op een kampioenschap is het nog net iets pijnlijker, maar ik denk dat het de beste beslissing was op dat moment.