Op zondag 29 augustus reed ik de wielerkoers ‘Hart van Oosterhout’. Ik wilde graag revanche voor mijn slechte koers in Naaldwijk. Maar eerlijk gezegd was ik eigenlijk niet volledig hersteld van die koers. Ik heb heel lang spierpijn gehad en voelde me niet fit. In de ochtend had ik dan zelf ook wel veel twijfels, maar eenmaal in de auto onderweg naar de koers veranderde dat. Ik had vertrouwen in mezelf, ik zou revanche nemen op Naaldwijk en een super sterke koers rijden, net zoals in Wateringen!
Ruim op tijd

We waren er ruim op tijd, waardoor ik goed het rondje kon verkennen. Een leuk rondje is het Hart van Oosterhout, maar met heel veel hobbels. Ik probeerde er alles aan te doen om van voren te starten, maar dit keer was er wel weer een soort loting. Ik startte dus op de tweede rij, in plaats van de eerste. Maar de tweede rij is nog steeds goed van voren, dus nog geen man overboord. Het startschot viel, maar ik kwam niet in mijn pedaal. Ik zat ergens in het midden van de groep, maar door het vele versnellen na de bochten verloor ik nog meer posities. Er zat niks op, ik ben verre van de explosiefste in het peloton, maar vandaag kwam ik wederom weer niet vooruit. Ik werd dus wederom redelijk snel gelost, echter kwam ik dit keer wel in een groepje. Helaas kwamen we niet meer terug bij het peloton.
De wedstrijd is voorbij

Na 6 rondes wist ik eigenlijk al dat de wedstrijd voorbij was. We bleven wel samen werken, maar toen het peloton voorbij kwam reed ik lek, een leegloper. Langzaam liep de lucht weg uit mijn achterwiel. Ik hoopte de wedstrijd toch nog uit te kunnen rijden, maar met nog 8 rondes te gaan was het klaar. Ik had nog recht op een rondevergoeding, maar doordat ik al gelost en gedubbeld was had dat weinig zin. Dan zou er veel stress zijn met het wisselen van een wiel, om vervolgens drie rondes later uit koers gehaald te worden. Ik meldde me dus af bij de jury en mijn wedstrijd zat erop.
Het lichaam is op
Eigenlijk kan ik maar één conclusie trekken: het lichaam is moe, leeg, op. Morgen ga ik langs de huisarts voor een kleine blessure en het laten checken van mijn lichaam. Daarna zal ik samen met mijn trainer overleggen hoe het rest van het seizoen eruit zal zien. Hoe lang deze dip gaat duren weet ik niet, maar ik zal sterker dan ooit terugkomen.
Tom, weet niet hoe het bij de huisarts afloopt, maar een pauze en rust nemen kan wel wonderen opleveren.
Succes met het laatste en wens je dan ook veel geduld toe.
Hartelijke groet Anne .