Een strandrace met een nieuwelingen/junioren klassement. Toen ik dat wist kon ik niet anders dan inschrijven. Zodoende stond ik afgelopen zondag, 17 november, aan de start van Beukers Beachcriterium Petten. Bij het verkennen op het strand had ik wat mechanische problemen. Gelukkig leken die voor de start allemaal opgelost te zijn. De junioren zouden 1 minuut na de topklasse starten, zodat wij echt onze eigen koers hadden. Helaas werden we toch samengevoegd met de topklasse. We werden daardoor achteraan geplaatst. Ik had bewust de linkerkant uitgekozen, zodat ik dichter bij het wat hardere zand stond. Echter, rechts bleek vandaag sneller, doordat sommige renners niet in het zachte zand konden fietsen. Hierdoor duurde het heel lang voor ik weg kon komen. Ik had dus direct een achterstand, maar geen paniek!
Op eigen kracht
Ik zou op eigen kracht echt nog wel wat mensen in kunnen halen. Ik reed dus mijn eigen tempo en haalde flink wat mensen in. Het was een zeer technisch parcours geworden, omdat het strand er heel slecht bij lag. De snelste lijn ging behoorlijk vaak door een diepe watergeul heen en met temperaturen rond de 10 graden is dat toch best fris. En ook enorm veel mul zand en zandheuvels behoorden tot de natuurlijke obstakels die onderdeel vormden van het 5,5km lange parcours. Dat werd een uur en één ronde lang enorm afzien voor iedereen.
Samen werken
Na een halve ronde kwam ik samen met een andere, voor mij onbekende, nieuweling/junior te rijden. We werkte in het begin goed samen, maar ik merkte dat ik in moest houden om hem niet te lossen. Ik besloot daarom mijn eigen tempo te rijden, hij kon redelijk volgen en nam de leiding in de technische afdaling en loopstukken. Op deze manier hadden we beide wat aan elkaar. Toch besloot ik op een gegeven moment mijn eigen weg te gaan. Ik had gemerkt dat ik explosiever en sneller was dan hij en daar maakte ik gretig gebruik van. Een klein groepje met nog een junior was net aangesloten en een grotere groep was op komst.
Flinke stappen
Ik versnelde nadat we een stukje door het water gereden hadden en gelukkig kon niemand van de groep mij volgen. Dan maar doen alsof ik bezig ben met een tijdrit. Ik trok me niks meer aan van de rest, koos mijn eigen lijnen, waarmee ik veel mensen in wist te halen. Na een ruim uur fietsen kwam ik helemaal kapot over de streep. Dit leverde een vijfde plek op. Niet de plek waarvoor ik gekomen was, maar het was niet anders. Ik heb alles uit deze Beukers Beachcriterium Petten gehaald en weet voor mezelf dat het wel goed zat. Ik maak nog steeds flinke stappen en er is zeker vertrouwen voor wat er nog komen gaat!